عوامل موثر در کاهش تعریق کفش چرمی

به خوبی شناخته شده است که عمل دم در هنگام راه رفتن باعث می شود 
با افزایش حرارت و انتقال بخار آب در کفش تا پا حدودی عرق کند. اما نامشخص است
کدام فاکتور بر اندازه عمل دمش تاثیر می گذارد. بنابراین در مطالعه ای 
،  تناسب کفش چرمی به عنوان یکی از عوامل اندازه گیری
با توجه به انتقال حرارت و بخار آب در کفش تست گردید. در آن آزمایش دمای ریزاقلیم
و رطوبت و سرعت هوا در نزدیکی دهانه های کفش چرمی اندازه گیری شد.ودر  مقایسه مشاهده شد
هر چه اندازه کفش در نزدیکی دهانه بزرگتر بود، به خصوص در قوس
پا. کاهش رطوبت مطلق در حین راه رفتن به وجود آمد.
  این نشان می‌دهد که برای داشتن تهویه مناسب، تناسب بالاتر کفش با پا بهتر است
و در این صورت پا در کفش عرق نمیکند.
 با این حال، سرعت هوا در اطراف دهانه تاثیری در تهویه ندارد. در آزمایشی 
 تأثیر  میزان تهویه بررسی شده است و این آزمایش در محیط و  حین پیاده‌روی انجام شد.
 
آزمایش به روش کاز ردیاب حالت پایدار انجام گرفت 
مورد روش گاز ردیاب حالت پایدار برای جلوگیری از  تهویه اجباری. پمپ
و کنترل کننده جریان برای مدیریت جریان حالت پایدار استفاده شد.

 

روش اندازه گیری
آزمایش در یک محفظه تهویه مطبوع در دمای 2.0±26 ℃، 10±65 درصد انجام شد.
رطوبت نسبی. پس از روشن شدن پمپ های گردش گاز ردیاب، CO2 ورودی
غلظت به حدود 3500ppm تنظیم شد. سپس دبی ورودی و خروجی بود
یکسان سازی و نظارت شدند. سپس با تعویض شیرهای 3 طرفه، غلظت CO2 ورودی و
خروجی کنترل و ثبت شد تا زمانی که تمام غلظت ها به یک حالت ثابت برسند. CO2
غلظت محیط قبل و بعد از آزمایش کنترل و ثبت شد.
روش تجزیه و تحلیل
  برای روش حالت پایدار، داده های حالت پایدار غلظت CO2 در ورودی (CO2 in)،
خروجی (CO2out)، جو در جعبه (CO2e) و نرخ جریان (V) در داخل و خارج از یک کفش
برای محاسبه نرخ تهویه ریز اقلیم (VENT) نیاز است.

نتیجه گیری
دستگاه طراحی شده برای ارزیابی توزیع تهویه در پوشک استفاده شد
تهویه کفش را با استفاده از روش گاز ردیاب حالت ثابت اندازه گیری کنید و اجازه داده شد 
اندازه گیری های موضعی تهویه میکرویی در مکان های مختلف کفش تاثیر
تعبیه کفش در تبادل هوای میکرو اقلیم به دلیل تهویه بین فضای داخلی
کفش‌ها و جو محیط در حین پیاده‌روی مورد مطالعه کمی قرار گرفت.
  در نمودار زیر سرعت تهویه در بخش های مختلف پا نشان داده شده است.